پاسخ فاکتور نوروترفیک مغزی عضلات نعلی و خم کننده بلند شست موش های صحرایی به یک جلسه فعالیت مقاومتی

سابقه و هدف: اخیرا تاثیر فعالیت بدنی بر عملکرد نوروتروفینها از جمله فاکتور نروترفیک مغزی (bdnf) و نقش آن در عضله مورد توجه قرار گرفته است. لذا در تحقیق حاضر پاسخ bdnf به یک جلسه فعالیت مقاومتی در عضلات نعلی و خم­کننده بلند شست (fhl) موش­های صحرایی مورد بررسی قرار گرفت. روش­شناسی: تعداد 24 سر موش صحرایی نر به طور تصادفی به 2 گروه کنترل و تمرین تقسیم شدند. در جلسه تمرین حیوانات با وزنه هایی برابر با 30% وزنشان از نردبان بالا رفتند. سپس24 و 48 ساعت بعد از جلسه تمرین بیهوش شده و بلافاصله عضلات خارج شدند. یافته­ها: نتایج نشان داد که مقدار پایه پروتئین  bdnfدر عضله خم کننده بلند شست بیشتر از عضله نعلی بود. همچنین مقدار این پروتئین در عضله­ی fhl، سطوح پایین­تری از معنی­داری را در دو نقطه زمانی 24 و 48 ساعت بعد از تمرین نشان داد، در حالی که در عضله نعلی تغییرات معنی­داری مشاهده نشد. نتیجه­گیری: تفاوت در مقادیر پایه پروتئین  bdnfدر عضلات fhl و نعلی، کاهش معنی­دار این پروتئین در عضله  fhlو عدم تغییر این پروتئین در عضله نعلی به دنبال فعالیت مقاومتی، دلایلی بر تاثیرات ویژه پروتئین  bdnfدر هر یک از عضلات تند و کند انقباض است.